Bonaire

Bon tardi Hulanda!

Kon ta bai? Hoe gaat het met jullie?
Acqui na Korsou ta bai hopi bon! :-)

Het leek ons leuk om jullie wat te vertellen over onze mini-vakantie naar Bonaire afgelopen Paasweekend. We hebben 5 heerlijke dagen gehad. Vertrokken donderdagochtend 10:00 uur een terug gevlogen maandagavond 19:00 uur. Beide vluchten keurig op tijd en dat was zeker geen vanzelfsprekendheid. We vlogen namelijk met Insel Air. Een Curaçaose vliegtuigmaatschappij die al maanden in opspraak is vanwege de vele vertragingen en slechte communicatie naar de klanten. Maar wij hadden geluk! Binnen 20 minuten landen we op 'Flamingo Airport'. Koffers kwamen snel en ook de pick-up huurauto was snel geregeld. Op naar Sorobon Beach Hotel (als je echt jaloers wilt zijn dan check gerust even hun Facebook pagina). Een heerlijke plek! We hadden een eenvoudig maar erg gezellig huisje op het strand. Speeltuintje en strandbar binnen 10 meter. Aan 'Lac' een bijzondere binnenzee, heel bekend bij windsurfers. Lac is heel groot maar het water is er zo'n 28 graden en wordt nooit dieper dan je middel. Omdat er continue een flinke wind waait 1 van de bekendste hotspots ter wereld voor windsurfers. Voor ons geen hobby erbij maar het was erg leuk om de surfers de hele dag in actie te zien.

De dagen vlogen voorbij. Met veel relaxen in en rondom huisje en strand maar we zijn ook iedere dag op pad gegaan. Bonaire is een stuk kleiner dan Curacao, er zijn maar een paar wegen dus je bent zo het eiland rond. Langs de zoutpannen waar je de voormalige slavenhuisjes (echt heel klein) nog zag staan, een vervallen landhuis, hoofdstad Kralendijk, speeltuin, de ezelboerderij. Even op bezoek bij een psychologiepraktijk van een intervisiegenote van Minke (zij werkt zowel op Curacao als op Bonaire). We reden een paar keer langs de geitenboerderij van boerin Aletta, bekend van het programma Boer Zoekt Vrouw. Jimi heeft een boek over een karko (een soort zeeslak) die Lobatus heet en die in Lac woont. Overal rondom Lac zijn karko-schelpen te vinden (zie foto's). Dat maakte ons verblijf voor hem nog levendiger. De kinderen hebben ook nog eieren gezocht op het strand en ze mochten mee helpen met een groot Paas schilderij.

De ezel farm was een geweldige belevenis. We hadden weliswaar gehoord dat er zo'n 600 ezels worden opgevangen maar hadden verder geen idee wat we moesten verwachten toen we het terrein op reden. De ezels bleken los te lopen op een enorm groot terrein waar je met je auto een vaste route kon rijden. De ezels blokkeren echter overal de weg. Ze komen pas in beweging als je ze vaak letterlijk weg duwt met je auto. Daarbij rennen ze vaak een stuk met je mee. Snuit tegen je raam of zijspiegel geplakt. Ze zijn enorm nieuwsgierig en hebben duidelijk een eigen wil. Bij een grote uitkijktoren wilden Minke en Jimi uitstappen. Maar het portier ging nauwelijks open vanwege alle ezels die in de weg stonden. Met ellebogenwerk en door ze echt opzij te duwen konden we de trap bereiken. We hebben ontzettend gelachen met z'n vieren. Ook wel gezucht. Ezels 1 t/m 200 omzeilen was nog leuk, bij 201 t/m 400 werd het al wat minder leuk en bij ezel 401 t/m 600 was Joris er wel een beetje klaar mee. En vooral voor Lola was het behoorlijk spannend. Zij vond de baby-ezeltjes op een speciale zorgweide, de schildpadden en leguanen al spannend genoeg.

Vooral Minke was een beetje verliefd op Bonaire. Bijzonder dat Bonaire nog meer Nederland is dan Curacao. Het eiland is niet zozeer mooier dan Curacao maar wel veel rustiger, overzichtelijker. De sfeer voelt vriendelijker, aardiger, wat lieflijker. Echt even onthaasten met z'n vieren. Misschien was dat ook wel net wat vooral Minke nodig had na 9 maanden zoveel nieuwe indrukken. Terugkomen op Curacao voelde voor Joris echt als thuis komen. Minke had dat minder. Het voelde goed om weer op Curacao te zijn maar wat waren het veel prikkels vergeleken met Bonaire. Een eenmaal thuis konden we meteen aan de slag; meerdere kakkerlakken in huis en enorm veel maden omdat we vergeten waren een (kapot) gekookt en geverfd paasei weg te gooien......:-(

Gelukkig is ons huis nu weer helemaal schoon en fris en klaar voor een volgend bezoek: Hoera! 2 maanden geleden belde (oma) Gerda op. Ze vond het toch nog wel heeeeel lang duren voor het 10 juli is. Vandaar dat ze besloot om heel spontaan nog een bezoek te plannen. Ze komt half mei voor anderhalve week. We kijken enorm uit naar haar komst!

Nou lieve allemaal, we gaan nog even genieten van de laatste uurtjes weekend. We horen graag hoe het met jullie gaat, veel liefs LJJM