2017
Door: lolaJimiJorisMinkeJimiJorisMinke
Blijf op de hoogte en volg LolaJimiJorisMinke
07 Januari 2017 | Curaçao, Kolontjie
Bon tardi allemaal!
Hopelijk vinden jullie het leuk om ook in 2017 af en toe wat over ons leven op Curaçao te lezen. En hopelijk gaat het goed met jullie?
Zoals we in ons vorige korte verslagje al schreven hadden we een gezellige Eerste Kerstdag met Carla en Cees op het strand van Pirate Bay. Dat is een erg leuk plekje op loopafstand van het resort waar we de eerste maanden verbleven. Voor de kinderen vertrouwd terrein dus zij scharrelen lekker rond terwijl wij aan de borrel waren. Op Tweede Kerstdag zijn we met een stel kennissen en een heleboel tassen vol speelgoed en koelboxen vol eten en drinken naar het strand van Cas Abao gegaan. Volgens veel mensen het mooiste strand hier. Wij hebben ze nog niet allemaal ontdekt dus doen daar later pas een uitspraak over....;-) De zee is ook hier prachtig azuurblauw en het zand is erg wit. We hadden een fijne plek onder een grote tent waar we zodoende de hele dag lekker in de schaduw konden vertoeven.
We kregen uit NL vaak de vraag of we een beetje 'kerstgevoel' hadden hier. Nu denken wij dat dat voor iedereen anders voelt. Wij associëren het met gezellig samen zijn, niet hoeven werken en lekker eten en drinken. Aan al die ingrediënten geen gebrek. Maar kerst betekende tot voor kort ook bij familie zijn, in Nederland, kou, een kerstboom. Dat hadden we allemaal niet. Het positieve gevoel overheerste deze dagen maar er was ook een enkele keer een slik-momentje. Net als op de dag dat (o)pa Poul 65 werd en de hele familie zonder ons uit eten ging.
T.a.v. de invulling van Oud en Nieuw waren we nog wat zoekende. Er rijden hier 's nachts zo veel dronken mensen over straat en er wordt veel zwaar vuurwerk afgestoken. Ons werd door veel mensen afgeraden nog laat over straat te gaan. We hadden weliswaar een paar uitnodigingen maar besloten toch om de kinderen gewoon thuis op bed te leggen en met z'n tweeën het nieuwe jaar in te luiden. Dat gebeurt hier 2x; om 19:00 uur als het in NL middernacht is en vervolgens plaatselijke tijd 24:00 uur nog een keer. Overigens werden er in de aanloop naar O&N meerdere vuurwerk-shows gehouden. We zijn op 30 december bij de grootste van het eiland wezen kijken. Als echte Antillianen vanuit de kofferbak van onze auto en ook nu gevulde koelbox mee. Het eerste feestje dat we zelf gaven hier (voor de verjaardagen van Jimi en Lola en housewarming) was overigens ook geslaagd.
We kijken dan ook terug op een goede afsluiting van 2016 en zijn benieuwd wat 2017 ons allemaal gaat brengen. In ieder geval een paar fijne bezoeken. Eerst Poul en Gerda over anderhalve week en in de carnavalsvakantie komen Roland en Neeltje. In beide bezoeken hebben we ontzettend veel zin! Want het blijft moeilijk om in woorden uit te leggen hoe het is om hier te wonen. In een cultuur die zo anders is dan de Nederlandse maar waar wel bijna iedereen je kan verstaan. Waar straatnaam bordjes in het Nederlands zijn. Waar je Nederlandse scholen hebt, Nederlandse supermarkten (hoewel de AH sinds kort officieel geen AH meer is) en waar je op bijna ieder terras bitterballen kunt krijgen.
Wisten jullie trouwens dat bijna iedereen hier met een automaat rijdt? Nu rijd je hier ook zelden harder dan 80 km per uur. Dat zal straks wennen zijn als we over de A2 van Schiphol naar Brabant rijden! Wat ook wennen zal zijn is het tanken en het pinnen. Hier geef je je pinpas af en de caissière stopt hem voor je in de pinautomaat. En het is de bedoeling dat je eerst gaat betalen en vervolgens kun je pas tanken. De pomp stopt wanneer het bedrag dat je betaald hebt is bereikt. Het is hier rustiger dan in NL. Sociale activiteiten worden hier zelden of nooit van tevoren vast gelegd. Wat het weekend je brengt beslis je vaak pas op de dag zelf. Er zijn minder files, minder mensen, minder gehaast, minder stress. Maar anders dan in NL hoor je hier eigenlijk altijd wel een alarm af gaan, honden blaffen of een sirene. Van tevoren waarschuwden veel mensen ons voor de criminaliteit op dit eiland. Maar we hebben ons hier nog geen moment onveilig gevoeld en geen nare dingen meegemaakt. Het lijkt er dan ook op dat de waakhond er toch niet komt….;-)
Wat jammer is van dit eiland is dat slechts een minderheid zich druk lijkt te maken om het behoud van de prachtige natuur hier. Er zijn gelukkig steeds meer projecten maar structurele afvalscheiding lijkt nog een brug te ver. Papier, glas, plastic, alles in dezelfde (Nederlandse) kliko. Daarbij worden we dagelijks geconfronteerd met de (stank van de) Isla, de olieraffinaderij. Indrukwekkend om te zien maar ook heel ontsierend in het straatbeeld. Op veel plekken overschrijdt de uitstoot van zwavel/ fijnstof 8x de toegestane hoeveelheid in NL. Maar zomaar sluiten lijkt ook geen optie. Het is een grote bron van inkomsten en werkgelegenheid en maakt het eiland daarmee welvarender dan veel andere eilanden in het Caribisch gebied.
Nou, leuke mensen, we horen graag hoe het met jullie gaat. Of jullie dit verhaal ontvangen en of jullie het leuk vonden om te lezen. Tot gauw! Liefs van ons
Hopelijk vinden jullie het leuk om ook in 2017 af en toe wat over ons leven op Curaçao te lezen. En hopelijk gaat het goed met jullie?
Zoals we in ons vorige korte verslagje al schreven hadden we een gezellige Eerste Kerstdag met Carla en Cees op het strand van Pirate Bay. Dat is een erg leuk plekje op loopafstand van het resort waar we de eerste maanden verbleven. Voor de kinderen vertrouwd terrein dus zij scharrelen lekker rond terwijl wij aan de borrel waren. Op Tweede Kerstdag zijn we met een stel kennissen en een heleboel tassen vol speelgoed en koelboxen vol eten en drinken naar het strand van Cas Abao gegaan. Volgens veel mensen het mooiste strand hier. Wij hebben ze nog niet allemaal ontdekt dus doen daar later pas een uitspraak over....;-) De zee is ook hier prachtig azuurblauw en het zand is erg wit. We hadden een fijne plek onder een grote tent waar we zodoende de hele dag lekker in de schaduw konden vertoeven.
We kregen uit NL vaak de vraag of we een beetje 'kerstgevoel' hadden hier. Nu denken wij dat dat voor iedereen anders voelt. Wij associëren het met gezellig samen zijn, niet hoeven werken en lekker eten en drinken. Aan al die ingrediënten geen gebrek. Maar kerst betekende tot voor kort ook bij familie zijn, in Nederland, kou, een kerstboom. Dat hadden we allemaal niet. Het positieve gevoel overheerste deze dagen maar er was ook een enkele keer een slik-momentje. Net als op de dag dat (o)pa Poul 65 werd en de hele familie zonder ons uit eten ging.
T.a.v. de invulling van Oud en Nieuw waren we nog wat zoekende. Er rijden hier 's nachts zo veel dronken mensen over straat en er wordt veel zwaar vuurwerk afgestoken. Ons werd door veel mensen afgeraden nog laat over straat te gaan. We hadden weliswaar een paar uitnodigingen maar besloten toch om de kinderen gewoon thuis op bed te leggen en met z'n tweeën het nieuwe jaar in te luiden. Dat gebeurt hier 2x; om 19:00 uur als het in NL middernacht is en vervolgens plaatselijke tijd 24:00 uur nog een keer. Overigens werden er in de aanloop naar O&N meerdere vuurwerk-shows gehouden. We zijn op 30 december bij de grootste van het eiland wezen kijken. Als echte Antillianen vanuit de kofferbak van onze auto en ook nu gevulde koelbox mee. Het eerste feestje dat we zelf gaven hier (voor de verjaardagen van Jimi en Lola en housewarming) was overigens ook geslaagd.
We kijken dan ook terug op een goede afsluiting van 2016 en zijn benieuwd wat 2017 ons allemaal gaat brengen. In ieder geval een paar fijne bezoeken. Eerst Poul en Gerda over anderhalve week en in de carnavalsvakantie komen Roland en Neeltje. In beide bezoeken hebben we ontzettend veel zin! Want het blijft moeilijk om in woorden uit te leggen hoe het is om hier te wonen. In een cultuur die zo anders is dan de Nederlandse maar waar wel bijna iedereen je kan verstaan. Waar straatnaam bordjes in het Nederlands zijn. Waar je Nederlandse scholen hebt, Nederlandse supermarkten (hoewel de AH sinds kort officieel geen AH meer is) en waar je op bijna ieder terras bitterballen kunt krijgen.
Wisten jullie trouwens dat bijna iedereen hier met een automaat rijdt? Nu rijd je hier ook zelden harder dan 80 km per uur. Dat zal straks wennen zijn als we over de A2 van Schiphol naar Brabant rijden! Wat ook wennen zal zijn is het tanken en het pinnen. Hier geef je je pinpas af en de caissière stopt hem voor je in de pinautomaat. En het is de bedoeling dat je eerst gaat betalen en vervolgens kun je pas tanken. De pomp stopt wanneer het bedrag dat je betaald hebt is bereikt. Het is hier rustiger dan in NL. Sociale activiteiten worden hier zelden of nooit van tevoren vast gelegd. Wat het weekend je brengt beslis je vaak pas op de dag zelf. Er zijn minder files, minder mensen, minder gehaast, minder stress. Maar anders dan in NL hoor je hier eigenlijk altijd wel een alarm af gaan, honden blaffen of een sirene. Van tevoren waarschuwden veel mensen ons voor de criminaliteit op dit eiland. Maar we hebben ons hier nog geen moment onveilig gevoeld en geen nare dingen meegemaakt. Het lijkt er dan ook op dat de waakhond er toch niet komt….;-)
Wat jammer is van dit eiland is dat slechts een minderheid zich druk lijkt te maken om het behoud van de prachtige natuur hier. Er zijn gelukkig steeds meer projecten maar structurele afvalscheiding lijkt nog een brug te ver. Papier, glas, plastic, alles in dezelfde (Nederlandse) kliko. Daarbij worden we dagelijks geconfronteerd met de (stank van de) Isla, de olieraffinaderij. Indrukwekkend om te zien maar ook heel ontsierend in het straatbeeld. Op veel plekken overschrijdt de uitstoot van zwavel/ fijnstof 8x de toegestane hoeveelheid in NL. Maar zomaar sluiten lijkt ook geen optie. Het is een grote bron van inkomsten en werkgelegenheid en maakt het eiland daarmee welvarender dan veel andere eilanden in het Caribisch gebied.
Nou, leuke mensen, we horen graag hoe het met jullie gaat. Of jullie dit verhaal ontvangen en of jullie het leuk vonden om te lezen. Tot gauw! Liefs van ons
-
07 Januari 2017 - 02:59
Amanda:
Ik word altijd heel erg blij van die leuke verhalen van jullie!
Weer een klein kijkje in jullie leventje daar, heel fijn -
07 Januari 2017 - 09:41
Nienke Roos:
Superleuk om weer een berichtje van jullie te lezen en de fotootjes te bekijken. 2017 wordt vast een bijzonder en mooi jaar voor jullie. Liefs! -
07 Januari 2017 - 12:07
Ine:
Erg leuk Minke om de verhalen van jullie leven in Curacao te volgen.Ik vind het bewonderenswaardig hoe je het zo mooi kunt beschrijven,van wie zou je dat nou hebben.. -
07 Januari 2017 - 19:55
Amanda Spijker:
Hey Lieverds!
Wat heerlijk weer zo'n impressie! Jullie beginnen al aardig in te burgeren;) En te onthaasten...?
Dikke zoen! Amanda -
07 Januari 2017 - 23:10
Joke De Nijs:
Ik blijf het heeeeel leuk vinden om jou verhalen over jullie leven te volgen,het is toch anders dan FT ,dan zitten de kids erbij en die krijgen dan de meeste aandacht,
Wat leuk dat jullie zo,n leuke kerst en nieuwjaar hebben gehad,wij hebben jullie wel gemist,het was erg leuk bij in Ledeacker maar wel vreemd zonder jullie,blijf schrijven op deze manier,liefs van ons. -
08 Januari 2017 - 17:00
Henk Ruijs:
Zeker vind ik het leuk om jullie belevenissen te lezen. Het komt er alleen misschien niet altijd direct van om te reageren. Die kindjes hebben wel de tijd van hun leven, zo aan de foto's te zien. Leuk hoor. Als ik sommige dingen toch eens over kon doen.
Groet, Henk. -
08 Januari 2017 - 20:34
Marlon:
Ha lieve familie,
Een heel mooi, liefdevol en inspirerend 2017 toegewenst!
Klinkt als een goede afsluiting van 2016 en mooie start van het nieuwe jaar.
Ik ben heel benieuwd wat dit jaar voor jullie in petto heeft; saai zal het vast niet zijn...
Veel plezier met de fijne bezoeken die komen en blijf schrijven; superleuk!
Dikke kus,
Marlon -
30 Januari 2017 - 15:08
Renate Van Haren:
hoi Minke & family
beetje late reactie misschien, maar was er niet eerder van gekomen om jullie stukje te lezen......
Blijf vooral doorgaan met jullie belevenissen met ons delen. Bijzonder om te lezen over de kerstvakantie in zomer-outfitje...En sowieso over jullie belevenissen in een andere cultuur, terwijl er ook weer zoveel dingen heel Nederlands zijn.......
Groetjes vanuit Virenze Rosmalen, waar ook diverse culturen en teams aan het mixen zijn, met alle ups en downs die daar bij horen, maar welop een leuke manier dynamisch....;-)
lieve groet Renate -
05 Februari 2017 - 21:37
Andrea:
DIKKE knuffels jullie kant op
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
