Onze dushi's
Door: LolaJimiJorisMinke
Blijf op de hoogte en volg LolaJimiJorisMinke
23 Augustus 2016 | Curaçao, Willemstad
Bon Nochi allemaal!
Leuk om jullie weer eens wat te vertellen over ons leven hier.
Veel van jullie vragen gaan over hoe het met de kinderen gaat.
Vandaar de titel van dit verslag.
Het gaat goed met onze dushi's! We zijn erg trots op ze.
Je kunt aan ze merken dat ze ontregeld zijn door alle nieuwe indrukken, de nieuwe omgeving, het andere klimaat.
Maar ze houden zich goed.
Iets sneller van slag en meer op mama gericht.
Het is daarom fijn dat Minke niet meteen aan het werk is gegaan en er extra voor ze kan zijn.
Jimi maakt regelmatig opmerkingen die betrekking hebben op het missen van Nederland.
Gisteren mocht hij, met een wimper-haartje, een wens doen.
Hij hoefde niet lang na te denken: 'ik wens dat we snel terug gaan naar Nederland'. SLIK! Op de vraag waarom hij terug wilde naar Nederland volgend gelukkig een luchtig antwoord 'Nou, in NL hebben ze meer stoplichten en ik vind stoplichten zo leuk'. Gelukkig.....:-)
Vandaag begon hij uit zichzelf de namen van al zijn vriendjes (daar vallen ook neefjes en een nichtje onder....;-)) op te noemen. Vervolgens zei hij: 'Mama, ik wil iets heel leuks doen in Nederland. Ik wil langs alle huizen van al mijn vriendjes en dan vertellen dat ik ze heel lief vind'....
Toen hij vervolgens vriendinnetje Nina via FaceTime sprak, heeft hij meteen daad bij woord gevoegd, Gelukkig maar dat zij zei dat ze hem ook heel lief vindt....;-)
Verder zijn de mensen hier zijn duidelijk dol op kinderen. Wanneer we ergens met ze lopen komen er eigenlijk altijd wel mensen naar ons toe. Vaak om om een handje te vragen. En dan vliegen de 'bon dia dushi's' ze om de oren. Ook hebben we al een aantal keer te horen gekregen dat ze 'beautiful of bunita' zijn. Erg hartelijk.
Verder hopen we deze week eindelijk de knoop door te kunnen hakken tav de school voor Jimi. Het is een ingewikkelde zoektocht. Er zijn hier grofweg 3 typen scholen (als je de internationale Engelstalige school niet mee telt). Antilliaanse scholen waar in het Papiamentu les wordt gegeven, Antilliaanse scholen waar de kinderen in het Nederlands les krijgen en een paar Nederlandse prive-scholen. Die laatste scholen vallen onder het Nederlandse ministerie van onderwijs en ze hanteren de lesmethodes zoals ze in Nederland gebruikt worden. Deze scholen zijn daarom vooral populair bij expats die hier maar een paar jaar verblijven. Bijvoorbeeld via de marine, BAM of de overheid. Grote nadelen van deze scholen zijn het hoge schoolgeld en het feit dat er weinig Antilliaanse kinderen op zitten. De meningen over de kwaliteit van de lokale Nederlandstalige scholen lopen uiteen. Veel mensen van hier noemen ze kwalitatief net zo goed als scholen in Nederland. Maar we horen ook dat ze in ontwikkeling 15 jaar achter lopen. Qua cultuur lijken ze inderdaad wat anders dan in NL. Meer gericht op conformeren dan op individualisatie. Daarbij hebben ze een groot nadeel: doordat ze erg populair zijn werken ze met wachtlijsten en inschrijfdagen. We horen nu veelal dat ze vol zitten.
Hopelijk horen we morgen of we nog kunnen gaan kennismaken op een lokale school. in ieder geval om beter te kunnen vergelijken en meer een eigen mening te kunnen vormen. Anders kiezen we voor een privé-school en kan Jimi hopelijk einde van de week starten.
Wanneer we definitief weten naar welke school hij gaat, kiezen we het kinderdagverblijf voor Lola en gaan we verder met onze huizen zoektocht. We houden jullie op de hoogte!
Ayo!!! XXX
Leuk om jullie weer eens wat te vertellen over ons leven hier.
Veel van jullie vragen gaan over hoe het met de kinderen gaat.
Vandaar de titel van dit verslag.
Het gaat goed met onze dushi's! We zijn erg trots op ze.
Je kunt aan ze merken dat ze ontregeld zijn door alle nieuwe indrukken, de nieuwe omgeving, het andere klimaat.
Maar ze houden zich goed.
Iets sneller van slag en meer op mama gericht.
Het is daarom fijn dat Minke niet meteen aan het werk is gegaan en er extra voor ze kan zijn.
Jimi maakt regelmatig opmerkingen die betrekking hebben op het missen van Nederland.
Gisteren mocht hij, met een wimper-haartje, een wens doen.
Hij hoefde niet lang na te denken: 'ik wens dat we snel terug gaan naar Nederland'. SLIK! Op de vraag waarom hij terug wilde naar Nederland volgend gelukkig een luchtig antwoord 'Nou, in NL hebben ze meer stoplichten en ik vind stoplichten zo leuk'. Gelukkig.....:-)
Vandaag begon hij uit zichzelf de namen van al zijn vriendjes (daar vallen ook neefjes en een nichtje onder....;-)) op te noemen. Vervolgens zei hij: 'Mama, ik wil iets heel leuks doen in Nederland. Ik wil langs alle huizen van al mijn vriendjes en dan vertellen dat ik ze heel lief vind'....
Toen hij vervolgens vriendinnetje Nina via FaceTime sprak, heeft hij meteen daad bij woord gevoegd, Gelukkig maar dat zij zei dat ze hem ook heel lief vindt....;-)
Verder zijn de mensen hier zijn duidelijk dol op kinderen. Wanneer we ergens met ze lopen komen er eigenlijk altijd wel mensen naar ons toe. Vaak om om een handje te vragen. En dan vliegen de 'bon dia dushi's' ze om de oren. Ook hebben we al een aantal keer te horen gekregen dat ze 'beautiful of bunita' zijn. Erg hartelijk.
Verder hopen we deze week eindelijk de knoop door te kunnen hakken tav de school voor Jimi. Het is een ingewikkelde zoektocht. Er zijn hier grofweg 3 typen scholen (als je de internationale Engelstalige school niet mee telt). Antilliaanse scholen waar in het Papiamentu les wordt gegeven, Antilliaanse scholen waar de kinderen in het Nederlands les krijgen en een paar Nederlandse prive-scholen. Die laatste scholen vallen onder het Nederlandse ministerie van onderwijs en ze hanteren de lesmethodes zoals ze in Nederland gebruikt worden. Deze scholen zijn daarom vooral populair bij expats die hier maar een paar jaar verblijven. Bijvoorbeeld via de marine, BAM of de overheid. Grote nadelen van deze scholen zijn het hoge schoolgeld en het feit dat er weinig Antilliaanse kinderen op zitten. De meningen over de kwaliteit van de lokale Nederlandstalige scholen lopen uiteen. Veel mensen van hier noemen ze kwalitatief net zo goed als scholen in Nederland. Maar we horen ook dat ze in ontwikkeling 15 jaar achter lopen. Qua cultuur lijken ze inderdaad wat anders dan in NL. Meer gericht op conformeren dan op individualisatie. Daarbij hebben ze een groot nadeel: doordat ze erg populair zijn werken ze met wachtlijsten en inschrijfdagen. We horen nu veelal dat ze vol zitten.
Hopelijk horen we morgen of we nog kunnen gaan kennismaken op een lokale school. in ieder geval om beter te kunnen vergelijken en meer een eigen mening te kunnen vormen. Anders kiezen we voor een privé-school en kan Jimi hopelijk einde van de week starten.
Wanneer we definitief weten naar welke school hij gaat, kiezen we het kinderdagverblijf voor Lola en gaan we verder met onze huizen zoektocht. We houden jullie op de hoogte!
Ayo!!! XXX
-
23 Augustus 2016 - 07:46
Joke De Nijs - De Bekker:
Lieve schatten,wat een mooi verslag weer ,veel succes met het zoeken naar de fijnste school voor Jimmi -
23 Augustus 2016 - 09:06
Amanda Spijker:
Hey lieverds!
Wat een mooi verhaal! Ik zie het allemaal zo voor me. Gijs zegt steeds dat Jimi niet op Curacao is, maar gewoon thuis en dat we er makkelijk naar toe kunnen, met de auto! Wat een zoektocht voor een school. Intensief lijkt me, een soort studie. Veel succes en ik hoop op een heel fijne plek voor Jimi. Dikke kus voor jullie dushi's!
Veel liefs en een dikke knuffel Amanda -
23 Augustus 2016 - 10:43
Nina:
Pfoe.. Lastige keuzes hoor. Maar jullie maken zeker weten de juiste! Wel heel fijn (en ook nodig) dat jij je lekker even op de kids kan focussen. Dat geeft ze (en jullie) zeker een fijnere start! Take care lieverds, jullie doen het supergoed!! X -
24 Augustus 2016 - 07:18
Andrea:
Heerlijk te lezen jullie ervaringen daar lieverds. Stap voor stap in het land dat Curacao heet.
Mis jullie maar zeker ook trots op jullie❤️
Knuffels -
24 Augustus 2016 - 14:15
Gerda:
Ha lieverds,
Gezellig zo'n verslag. Inmiddels is er misschien wat meer duidelijk over de school?? Hoor het vast en zeker 'n keer. Ondertussen voelen we ons hier een heel klein beetje zoals jullie je zullen voelen: het is hier nl. al de voor 2de dag tropisch warm en het einde is nog niet in zicht. Echt mijn weertje dus. Denk aan jullie. Dikke xxxxxxx
PS: Leuk dat jullie af en toe woordjes in het Papiamento gebruiken! Leren wij die ook. -
27 Augustus 2016 - 19:34
Frederiek:
Liefies,
Echt leuk, fijn en bijzonder om over jullie leven daar te lezen.
Wat een ontdekkingstocht. Hoop dat Jimi een leuke school vindt.
Bram wil regelmatig dingen 'lenen' bij Jimi. Als ik zeg dat hij nu heel ver weg woont in een land dat Curaçao heet ziet hij daar het probleem niet van in:" daar kunnen we toch ook heen?" :-)
Dikke zoen vanuit tropisch Den Bosch! -
03 September 2016 - 20:49
Laura:
Jaaaa, gelukt! Leuk om zo te lezen wat jullie bezig houdt. Dikke kussen en tot later!
Laura
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
